സൌമ്യമായ പുഞ്ചിരിയോടെ നീ പോയി മറഞ്ഞു 

ഒരുപാടു നൊമ്പരം ബാക്കി വെച്ചു 

ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു ഒരായിരം വട്ടം 

ഒരു ജനതതന്‍  നെഞ്ചില്‍ അണയാത്ത  ദീപമായി നീ